Zoals ik in vorige blogs al aangaf is het schrijven in Portugal meer dan een 'gewone' werkplek. Het gaat met name om de ervaring, het proeven, ruiken, voelen van een omgeving. Zo kwam ik na een boekverloting op een website voor Nederlandstaligen in Portugal in contact met Els. Zij won een boek van mij en omdat ze in Nederland niet zo heel ver weg bleek te wonen, ging ik het persoonlijk langs brengen. Het klikte, niet alleen met haar, maar ook met haar man en ze nodigden me uit om in Portugal langs te komen. Zo gezegd zo gedaan. Ik boekte in juni een hotelletje bij hen in de buurt en terwijl Els bezig was met een workshop schilderen en overdag dus met cursisten op pad was, ging ik met Joost op stap. Met een 4WD crossten we door het gebied waar in 2017 heftige bosbranden waren die aan tientallen mensen het leven kostten. Aangrijpend, we zagen nog een halfverbrande koffer liggen. Zelf bracht ik een bezoek aan het schitterend gelegen plaatsje Dornes en bezocht Tomar met het enorme Convento do Cristo, een kloosterkasteel van de Orde van de Tempeliers. Het gebied bleek behalve qua natuur ook op cultureel gebied veel te bieden te hebben. Uit verhalen van Joost en Els bleek hun liefde voor het gebied en de mensen waar ze inmiddels al bijna 20 jaar zo'n driekwart van het jaar doorbrachten. Door er meerdere dagen te verblijven, hun verhalen te horen, mensen te ontmoeten en me er zelf min of meer in onder te dompelen ging het leven. Ik zag de overeenkomsten met de Algarve, maar ook de verschillen. In mijn hoofd ontstond al een verhaal, in mijn hart een soort verliefdheid.

Toen ik in september met Ralph terugging naar Portugal en we behalve ons huis in de Algarve nog een rondtocht wilden maken, leidde ik ons 'toevallig' richting Dornes, het huis van Joost en Els en Tomar. En ja, niet alleen ik was verliefd geworden op de streek, ook bij hem begon het te kriebelen. We genoten allebei en uiteraard ontstonden er alweer ideeen voor mijn volgende roman In het Portugese hart. 

In de volgende blog lees je meer over hoe we tenslotte een huis net buiten Tomar besloten te kopen, zodat we nu de eigenaars zijn van twee tweede-huizen in Portugal. Natuurlijk zijn er overeenkomsten, maar er zijn ook heel veel verschillen en met name dat maakt het zo leuk.